Praca specjalisty do spraw kontroli jakości wymaga ze strony pracownika dużej odpowiedzialności oraz asertywności. W trosce o dobro konsumenckie oraz stosowny wizerunek firmy, nie może on ulegać naciskom zewnętrznym, ani poddawać się presji otoczenia. Niejednokrotnie w 1992 roku w środowisku kontrolerów powstał nieoficjalny kodeks powinności, określające podstawowe zasady, którymi powinien kierować się każdy kontroler jakości.
Należy do nich traktowanie własnej pracy, jako służby, a kontrolowanych osób, jako sprzymierzeńców. Dzięki temu możliwe jest stworzenie warunków współpracy, opartych na obustronnym poszanowaniu. Sprzyja temu również podejmowanie nie tylko funkcji kontrolnej, ale także występowanie w roli instruktora i przewodnika, który dostrzega elementy pozytywne i potrafi znaleźć rozwiązane dla negatywnych.
Kontroler nie powinien poza tym rozpatrywać swoich sukcesów, jako porażek współpracowników. Jego praca bowiem to sygnał ostrzegawczy i narzędzie doradcze. Profesjonalny kontroler jakości nie może oczywiście nadużywać swoich uprawnień ani czerpać z ich tytułu prywatnych korzyści, a całemu procesowi kontroli powinna towarzyszyć świadomość odpowiedzialności za własne słowa.
Niewskazane jest też pogwałcanie dyskrecji i ujawnianie wyników pracy osobom nieupoważnionym. Tak określone podejście poszanowania zasad etyczno-moralnych dodatnio wpływa na budowanie przyjaznej atmosfery środowiskowej, opartej na wzajemnej lojalności i poszanowania kompetencji innych pracowników z branży.